مقدمه: تریاژ بیمارستانی جزیی از ساختار اورژانس است. که توسط پرستاران اورژانس صورت می گیرد. اطلاعات کمی از میزان آگاهی پرستاران از تریاژ بیمارستانی در دسترس است. این پژوهش با هدف تعیین میزان آگاهی پرستاران از تریاژ بیمارستانی در بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اهواز در سال 1394 انجام میشود.

روش کار: این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی و به روش سرشماری انجام شد. پرسشنامه پژوهشگر ساخته ای متشکل از 25 پرسش در سه بخش اطلاعات جمعیت شناختی، 10 پرسش مرتبط با دانش محض تریاژ و 15 پرسش در زمینه تصمیم گیری تریاژ بود. 70 پرستار بخش اورژانس از تمامی اورژانس های بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه شهر اهواز در پژوهش در سال 1394شرکت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS24 و با استفاده از آزمون های آمار توصیفی( معدل و انحراف معیار) ،آزمون T-Test و آنالیز واریانس یک طرفه  و ارتباط سنجی کای اسکوئر انجام شد.

یافته ها: در نهایت میزان آگاهی پرستاران از حیطه های مختلف تریاژ نشان داد که 36 نفر(51/6%) از واحد های پژوهش در سطح ضعیفی بودند. در حالی که تنها 31 نفر(44/3%) سطح متوسطی داشتند. بین سابقه کاری و سطح دانش پرستاران از تریاژ بیمارستانی تفاوت معنی داری وجود داشت(0/046=p)، در حالی که تفاوت معنی داری بین سایر متغیر های دموگرافیک و حیطه تصمیم گیری در موقعیت های فوری تریاژ وجود نداشت(0/413=p).

نتیجه گیری: سطح آگاهی پرستاران بخش اورژانس که بسیار درگیر امر تریاژ بیماران هستند نامطلوب است، از این رو بخش های اورژانس باید برای افزایش توافق در تصمیم گیری ها از مقیاس های روا و پایا استفاده نماید که نیازمند پیگیری می باشد. همچنین تجهیز آن ها به نیروی انسانی آموزش دیده و وسایل لازم برای تریاژ  توصیه می شود.