[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
تست::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
نمایه پرستاری
AWT IMAGE 
..
روان پرستاری
AWT IMAGE
..
مدیریت ارتقای سلامت
AWT IMAGE
..
پژوهش پرستاری
AWT IMAGE
..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: دوره 7، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1397 ) ::
جلد 7 شماره 6 صفحات 38-31 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی ارتباط خودکارآمدی بالینی باتعلق‌پذیری به محیط بالینی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کرمان
محمدمهدی صفری زاده ، بتول تیرگری ، ام سلمه رودی رشت آبادی ، اعظم حیدرزاده ، منصوره عزیززاده فروزی
مرکز تحقیقات پرستاری، گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری مامایی رازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران ، forozy@gmail.com
چکیده:   (4053 مشاهده)
مقدمه: شناسایی و سنجش میزان اصول خودکارآمدی بالینی و تعلق پذیری به محیط بالینی می­تواند، در ارتقای ارزش­ها و عمکرد حرفه­ای در محیط­های بالینی کمک کننده باشد.
روش: این پژوهش مطالعه­ای مقطعی از نوع توصیفی- همبستگی است، که 230 نفر به عنوان نمونه پژوهش وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه­ ای شامل سه بخش فرم اطلاعات جمعیت­شناختی، پرسشنامه خودکارآمدی بالینی پرستاری و پرسشنامه تعلق­پذیری بالینی پرستاری جمع آوری شده و با نرم افزار آماری SPSS نسخه­ی 19 و شاخص­های مرکزی، پراکندگی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری 05/0 درنظر گرفته شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین کل نمره خودکارآمدی بالینی( 87/41 ±) 23/214 و میانگین کل تعلق پذیری بالینی (54/15 ±) 67/113 بوده است و دانشجویان از خودکارآمدی بالینی و تعلق پذیری بالینی بالایی برخوردار بوده اند. علاوه بر این بین خودکارآمدی بالینی و تعلق­پذیری به محیط بالینی از نظر آماری ارتباط مستقیم و معناداری وجود داشته است (001/0>p) به طوری که با افزایش میزان تعلق­پذیری به محیط بالینی، خودکارآمدی نیز افزایش داشته است.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه فوق که حاکی از میزان بالای حس تعلق پذیری به محیط بالینی و خودکارآمدی بالینی در دانشجویان پرستاری است، نشان دهنده برقراری ارتباط صحیح و اصولی در جامعه مورد مطالعه با محیط های آموزش بالینی می¬باشد. داشتن ارتباط مناسب مدرسان و پرسنل مراکز آموزش بالینی و برنامه¬ریزی صحیح می¬تواند حس تعلق به محیط بالینی و خودکارآمدی بالینی را در دانشجویان افزایش دهد و در نتیجه می¬تواند بر یادگیری و ادامه کار و حتی ادامه تحصیل در این رشته را نیز تأثیر گذار باشد.
کلید واژه ها: تعلق پذیری، خودکارآمدی، دانشجوی پرستاری
 
واژه‌های کلیدی: تعلق پذیری، خودکارآمدی، دانشجوی پرستاری
متن کامل [PDF 1075 kb]   (2293 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی-کمی | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/12/22 | پذیرش: 1398/3/7 | انتشار: 1398/3/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Safarizadeh M M, Tirgari B, rodi Rasht Abadi O S, heidarzadeh A, Azizzadeh forouzi M. tudy of Clinical Self-efficacy and belongingness to Clinical Environment in Undergraduate Nursing Students of Razi School of Nursing and Midwifery, Kerman University of Medical Sciences. 3 JNE 2018; 7 (6) :31-38
URL: http://jne.ir/article-1-1021-fa.html

صفری زاده محمدمهدی، تیرگری بتول، رودی رشت آبادی ام سلمه، حیدرزاده اعظم، عزیززاده فروزی منصوره. بررسی ارتباط خودکارآمدی بالینی باتعلق‌پذیری به محیط بالینی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کرمان. آموزش پرستاری. 1397; 7 (6) :31-38

URL: http://jne.ir/article-1-1021-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 6 - ( بهمن و اسفند 1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها
نشریه آموزش پرستاری Journal of Nursing Education
Persian site map - English site map - Created in 0.07 seconds with 45 queries by YEKTAWEB 4645