بررسی تأثیر آموزش بر مدیریت قندخون کودکان مبتلا به دیابت
|
فاطمه چراغی ، سیده زهره مرتضوی ، فرشید شمسایی ، عباس مقیم بیگی |
دانشگاه علوم پزشکی همدان ، Shamsaei@umsha.ac.ir |
|
چکیده: (14499 مشاهده) |
مقدمه: آموزش کافی و کنترل متابولیکی مطلوب میتوانند پیامد بالینی کودکان دیابتی را بهبود بخشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش بر مدیریت قندخون کودکان سنین 10 تا 14 ساله مبتلا به دیابت مراجعهکننده به مرکز تحقیقات دیابت شهر همدان در سال 1392، انجام گرفت. روش: در این مطالعه شبه تجربی تک گروهی پیش آزمون- پس آزمون با روش نمونهگیری تصادفی، 40 کودک به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت توانمندسازی کودک در مدیریت قندخون، 4 جلسه آموزش گروهی 30 تا 45 دقیقهای برگزار شد و سپس کتابچه آموزشی در اختیار آنان قرار داده شد. ابزارهای گردآوری دادهها شامل برگه ثبت مقادیر گلوکز خون و پرسشنامه رفتارهای مدیریتی کودک دیابتی بود. آلفای کرونباخ 74/0-93/0 نمایانگر پایایی مناسب حیطههای پرسشنامه بود. دادهها با نرمافزار SPSS v.19 و آمار توصیفی و آزمونهای تیزوج و ضریب پیرسون در سطح اطمینان 95% تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: میانگین نمرات رفتارهای مدیریتی کودک در چهار حیطه اندازهگیری قندخون (001/0>p، 44/7=t)، اصول انسولین درمانی (001/0>p، 43/7=t)، رژیم غذایی (001/0>p، 72/9=t) و انجام فعالیتهای بدنی (001/0>p، 18/12=t) قبل و بعد از آموزش، میانگین قندخون ثبت شده در طول یک هفته (001/0>p، 97/3-=t) قبل و بعد از آموزش و همچنین هموگلوبین گلیکوزیله قبل و سه ماه بعد از آموزش (001/0>p، 23/5-=t) تفاوت معناداری آماری داشتند. نتیجهگیری: آموزش مدون و ارتقاء توانمندسازی کودک دیابتی 14-10 ساله در اندازهگیری قندخون، رعایت اصول انسولین درمانی، رعایت رژیم غذایی و انجام فعالیتهای بدنی موجب کاهش میانگین قندخون و هموگلوبین گلیکوزیله کودک شد. بنابراین آموزش مدون و درگیر نمودن کودک دیابتی در امر مراقبت و درمان سبب بهبود مدیریت قندخون میشود. |
|
واژههای کلیدی: آموزش، کودکان، دیابت نوع یک، مدیریت، کنترل قندخون |
|
متن کامل [PDF 695 kb]
(18475 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی-کمی |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1393/4/1 | پذیرش: 1393/4/3 | انتشار: 1393/4/3
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|