مقدمه: آموزش و حمایت خانواده بیماران بستری در بخش ویژه، بر سازگاری و کاهش استرس‌های منفی آنان تأثیر دارد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر مداخله آموزشی حمایتی برواکنش‌های روان‌شناختی اعضای خانواده بیماران بستری در بخش ویژه انجام شد.

روش کار: مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه است. دراین مطالعه 154 نفر از اعضای خانواده بیماران بستری در بخش ویژه مرکز حوادث بیمارستان خاتم الانبیاء (ص) زاهدان در سال 1394 به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش و گواه اختصاص یافتند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه استرس، اضطراب و افسردگی (DASS-21) بود. پرسشنامه قبل و پس از یک هفته مداخله، توسط هر دو گروه تکمیل گردید. داده‌ها به کمک نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های تی‌زوج و مستقل و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: میانگین تغییر نمره استرس، اضطراب و افسردگی اعضای خانواده بیماران پس از مداخله در گروه آزمایش به ترتیب 3/63± 7/38، 3/01± 7/22و 3/30± 6/67به‌طور معناداری بیشتر از گروه گواه 3/23± 1/09، 2/37± 0/27و 7/20± 0/72بود (0/05> P) آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد میانگین نمره استرس، اضطراب و افسردگی اعضای خانواده بیماران دو گروه پس از مداخله تفاوت معناداری دارد (0/05 > P).

نتیجه گیری: با توجه به تأثیر مداخله آموزشی حمایتی بر کاهش اضطراب، استرس و افسردگی اعضای خانواده بیماران، ضرورت دارد در برنامه‌های آموزشی و مراقبتی خانواده محور پرستاران این مداخله‌ها وارد شود.