مقدمه : هوش هیجانی نقش بالقوه ی مهمی در آموزش پرستاری دارد و همچنین برای سلامت روان و عمل حرفه ای شخص ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه‌ی هوش هیجانی دانشجویان پرستاری و ارتباط آن با تعدادی از ویژگی های دموگرافیک در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد.

روش کار: پژوهش حاضر مطالعه ای  توصیفی - مقطعی می باشد. شرکت کنندگان 169 دانشجوی پرستاری بودند که به روش  نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از  پرسشنامه ای مشتمل بر 2 بخش؛ ویژگی‌های دموگرافیک و " آزمون هوش هیجانی بار – آن (Bar-on)" که شامل 90 سوال و 15 مقیاس بود، جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار  SPSS 16 در سطح آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و در سطح آمار تحلیلی ( همبستگی اسپیرمن، همبستگی پیرسون،  تی تست و آنالیز واریانس یکطرفه و LSD) تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها:  میانگین نمره ی هوش هیجانی دانشجویان08/33±53/336 بود. ارتباط معنی داری بین نمره ی هوش هیجانی با متاهل بودن (21/2 =t  02/0=p) و ترم تحصیلی (15/0=r   05/0=p) وجود داشت. تفاوت معنی داری بین نمره ی هوش هیجانی در سه مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترا وجود داشت( 05/0<  P).

نتیجه گیری: توجه به هوش هیجانی در ارائه‌ی مراقبت با کیفیت حائز اهمیت است و ضرورت پرورش این بعد متناسب با مقطع تحصیلی  دانشجویان در آموزش پرستاری در ارتقاء سیستم مراقبتی به سوی بهبود ارائه‌ی خدمات می تواند موثر باشد.