@ARTICLE{Nobahar, author = {azizi, shilan and Nobahar, Monir and Babamohamadi, Hassan and }, title = {Undergraduate Nursing Curriculum at Iranian and Universities and Widener University in the USA}, volume = {8}, number = {2}, abstract ={مقدمه: جهت دست‌یابی به نظام آموزش پرستاری موفق، رفع مشکلات بهداشتی و ارتقاء سلامتی، هر کشور متعهد به بهبود سیستم آموزش پرستاری است. به این منظور مقایسه نظام‌های مختلف آموزشی، ارتقای محتوا و کیفیت برنامه آموزشی را در پی دارد. هدف این مطالعه مقایسه برنامه آموزشی مقطع کارشناسی پرستاری دانشگاه‌های ایران با دانشگاه ویدنر امریکا بود. روش کار: در این مطالعه توصیفی-تطبیقی در سال 1397 داده‌های مورد نیاز علاوه بر سایت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و دانشگاه ویدنر امریکا، جهت دریافت آخرین برنامه درسی مدون دوره کارشناسی پرستاری، از طریق جستجوی مقالات مختلف مرتبط در اینترنت با استفاده از کلید واژه‌های کوریکولوم (برنامه درسی) پرستاری، کارشناسی پرستاری، آموزش پرستاری، ایران و ویدنر جمع‌آوری شد. با استفاده از الگوی بردی در چهار مرحله توصیف، تفسیر، هم‌جواری و مقایسه تجزیه و تحلیل انجام گرفت. یافته‌ها: طبق مراحل الگوی بردی، در مرحله توصیف برنامه درسی کارشناسی پرستاری از سایت دو دانشگاه دریافت و عناصر آن یادداشت برداری شد. در مرحله تفسیر، این عناصر در دو دانشگاه به طور جداگانه مورد بررسی محققان قرار گرفت. در مرحله همجواری، اطلاعات مذکور، جهت ایجاد چارچوبی برای مقایسه کنار هم قرار داده شد. در مرحله مقایسه، بررسی و مقایسه اساسی از نظر شباهت‌ها و تفاوت‌های هر عنصر در دو دانشگاه و پاسخ به سؤال‌های تحقیق براساس مقالات موجود انجام شد. نتایج مقایسه، نشان داد که ایران در آموزش مهارت‌هایی چون استدلال بالینی، تفکر انتقادی، عملکرد مبتنی بر شواهد، مدیریت و رهبری، حجم زیاد ساعات بالینی، نبود درس سالمندی، توجه به درس روش تحقیق و پیش‌نیاز دروس تخصصی، تقویت دانش داروشناسی ضعیف‌تر از ویدنر امریکا عمل کرده است. اما وجود کارآموزی در عرصه، شروع کارآموزی زودتر با مفاهیم ساده‌تر، دارا بودن دروس اصول و مهارت پرستاری، پرستاری مراقبت ویژه، پرستاری بحران و حوادث غیرمترقبه نقطه قوتی برای ایران محسوب می‌شود. نتیجه گیری: استفاده از نقاط قوت و تجربیات آموزشی دانشگاه ویدنر امریکا و تاکید بر نقاط قوت موجود در ایران، موجب بهبود و ارتقاء کیفیت آموزش پرستاری در ایران خواهد شد. ضمناً، توجه ویژه به بحث آموزش و تقویت مهارت‌های ضروری در پرستاری همچون استدلال بالینی، تفکر انتقادی و عملکرد مبتنی بر شواهد، هم‌چنین انجام بازبینی‌هایی در سرفصل و ساعات دروس تئوری و بالین توسط برنامه‌ریزان آموزشی پیشنهاد می‌گردد. }, URL = {http://jne.ir/article-1-1004-fa.html}, eprint = {http://jne.ir/article-1-1004-fa.pdf}, journal = {2 Journal of Nursing Education}, doi = {}, year = {2019} }