TY - JOUR T1 - tudy of Clinical Self-efficacy and belongingness to Clinical Environment in Undergraduate Nursing Students of Razi School of Nursing and Midwifery, Kerman University of Medical Sciences TT - بررسی ارتباط خودکارآمدی بالینی باتعلق‌پذیری به محیط بالینی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کرمان JF - J-Nurs-Edu JO - J-Nurs-Edu VL - 7 IS - 6 UR - http://jne.ir/article-1-1021-fa.html Y1 - 2018 SP - 31 EP - 38 KW - Belongingness KW - Self-efficacy KW - Nursing Students N2 - مقدمه: شناسایی و سنجش میزان اصول خودکارآمدی بالینی و تعلق پذیری به محیط بالینی می­تواند، در ارتقای ارزش­ها و عمکرد حرفه­ای در محیط­های بالینی کمک کننده باشد. روش: این پژوهش مطالعه­ای مقطعی از نوع توصیفی- همبستگی است، که 230 نفر به عنوان نمونه پژوهش وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه­ ای شامل سه بخش فرم اطلاعات جمعیت­شناختی، پرسشنامه خودکارآمدی بالینی پرستاری و پرسشنامه تعلق­پذیری بالینی پرستاری جمع آوری شده و با نرم افزار آماری SPSS نسخه­ی 19 و شاخص­های مرکزی، پراکندگی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری 05/0 درنظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین کل نمره خودکارآمدی بالینی( 87/41 ±) 23/214 و میانگین کل تعلق پذیری بالینی (54/15 ±) 67/113 بوده است و دانشجویان از خودکارآمدی بالینی و تعلق پذیری بالینی بالایی برخوردار بوده اند. علاوه بر این بین خودکارآمدی بالینی و تعلق­پذیری به محیط بالینی از نظر آماری ارتباط مستقیم و معناداری وجود داشته است (001/0>p) به طوری که با افزایش میزان تعلق­پذیری به محیط بالینی، خودکارآمدی نیز افزایش داشته است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه فوق که حاکی از میزان بالای حس تعلق پذیری به محیط بالینی و خودکارآمدی بالینی در دانشجویان پرستاری است، نشان دهنده برقراری ارتباط صحیح و اصولی در جامعه مورد مطالعه با محیط های آموزش بالینی می¬باشد. داشتن ارتباط مناسب مدرسان و پرسنل مراکز آموزش بالینی و برنامه¬ریزی صحیح می¬تواند حس تعلق به محیط بالینی و خودکارآمدی بالینی را در دانشجویان افزایش دهد و در نتیجه می¬تواند بر یادگیری و ادامه کار و حتی ادامه تحصیل در این رشته را نیز تأثیر گذار باشد. کلید واژه ها: تعلق پذیری، خودکارآمدی، دانشجوی پرستاری M3 ER -