استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده: (1812 مشاهده)
مقدمه:با توجه به نقش محوری تنظیم شناختی هیجان در حفظ و تشدید نشانه‍های اختلال اضطراب اجتماعی، لزوم ارائه خدمات حرفه‍ای روانشناختی به بیماران مبتلا به اضطراب اجتماعی ضروری به نظر می‌رسد. لذا، این پژوهش با هدف تعیین تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی بر تنظیم شناختی هیجان دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد. روش کار:این پژوهش، آزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش دربرگیرنده کلیه دانشجویان دارای اضطراب اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی شهر تبریز در سال تحصیلی 99-1398 بود که 30 دانشجو که مطابق با نمره برش بالای 16 در پرسشنامه فوبی اجتماعی Connorو همکاران (2000)، تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی را دریافت کردند، با استفاده از روش نمونه‍گیری خوشه‍ای چندمرحله‍ای و هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. هر دو گروه پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان Garnefskiو همکاران (2001) را به‌عنوان پیش‌آزمون تکمیل کردند و پس از اتمام هشت جلسه رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی در گروه آزمایش، مجدداً پرسشنامهمذکور به‌عنوان پس‌آزمون در گروه‍ها تکمیل شد. ضمن اینکه گروه گواه هیچ‍گونه آموزشی دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک‍متغیره تحلیل شدند. یافته‍ها:بین میانگین نمره‌های پس‌آزمون گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی‌داری وجود داشت (001/0=p)، چنانچه مداخله مذکور باعث کاهش استفاده از راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان و افزایش به‍کارگیری راهبردهای مثبت در گروه آزمایش شد. نتیجه‍گیری: با توجه به تاثیر مثبت رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی بر کاهش استفاده از راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان و افزایش به‍کارگیری راهبردهای مثبت توسط دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی، استفاده از این روش درمانی در دانشگاه‍ها توصیه می‌شود.
