|
بررسی ارتباط بین روابط بین نسلی و حمایت اجتماعی بر توانایی خودمراقبتی در سالمندان مبتلا به بیماری مزمن
|
| تکتم قنبری عبدالملکی، اکرم ثناگو، باقر پهلوان زاده، لیلا جویباری |
| مرکز تحقیقات پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گلستان |
|
|
چکیده: (2239 مشاهده) |
مقدمه: با بروز تغییرات اجتماعی و دگرگونی‌های سنتی، مراقبت خانواده از سالمندان کاهش یافته است که این امر پیامدهای جسمانی، روانی، اجتماعی و اقتصادی ویژه‌ای را برای این نسل به همراه داشته است. هدف از این مطالعه، تعیین ارتباط بین «روابط بین نسلی» و «حمایت اجتماعی» بر «توانایی خودمراقبتی» در سالمندان مبتلا به بیماری مزمن است.
روش کار: این مطالعه تحلیلی در سال 1399 در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گلستان انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 360 سالمند مبتلا به بیماری مزمن بستری وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های "روابط بین نسلی، حمایت اجتماعی، خودمراقبتی" جمعآوری شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون های ویلکاکسون، رگرسیونی خطی و تحلیل معادلات خطی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار روابط بین نسلی (6/4 ±7/40) تا حدودی خوب، حمایت اجتماعی (31/11±02/85) و خودمراقبتی (84/8±53/70) در سطح بالا بود. بین حمایت اجتماعی و روابط بین نسلی ارتباط مثبت و معنیداری مشاهده شد (24/0=β، 001/0>P)، اما ارتباط روابط بین نسلی با خودمراقبتی (001/0> P ، 18/0-= β) و حمایت اجتماعی با خودمراقبتی (001/0> P، 276/0- = r) معکوس و معنی دار بود.
نتیجه‌گیری: با افزایش روابط بین نسلی، ابعاد حمایت اجتماعی در سالمندان مبتلا به بیماری مزمن افزایش یافت. سالمندانی که از حمایت اجتماعی و روابط بین نسلی قویتری برخوردار بودند، توانایی خودمراقبتی کمتری داشتند. به نظر میرسد سالمندان مورد مطالعه، مسئولیت مراقبتی خود را به خانواده واگذار کرده و از این رو توجه کمتری به خود داشتند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: سالمندی، روابط بین نسلی، خودمراقبتی، حمایت اجتماعی، بیماری مزمن |
|
|
متن کامل [PDF 280 kb]
(1380 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی-کمی |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/9/21 | پذیرش: 1400/7/10 | انتشار: 1400/7/10
|
|
|
|
|
|
