مقدمه: بیماران مبتلا به سرطان دامنه ای از علایم شامل درد و انواع ناراحتی های جسمی و روانی را تجربه میکنند که بر کیفیت زندگی این بیماران تأثیر منفی میگذارد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر شأن درمانی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش کار: در این کارآزمایی بالینی 76 بیمار مبتلا به سرطان به روش در دسترس از بین مراجعه کنندگان سرپایی به بیمارستان ایران مهر بیرجند در سال 1397-1398وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه شأن درمانی و کنترل قرار گرفتند.کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان(QLQ-C30) قبل و 4 هفته بعد از مداخله شأن درمانی مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های t زوجی، ویلکاکسون، t مستقل و من ویتنی و کای اسکوئر انجام شد. یافته ها: میانگین نمرات کیفیت زندگی در ابعاد عملکردی، علایم و کیفیت زندگی عمومی قبل از مداخله بین گروه ها تفاوت معناداری نداشت (72/0=p)، (78/0=p) و (70/0=p)، در حالیکه این میزان بعد از مداخله در ابعاد عملکردی و کیفیت زندگی عمومی در میان دو گروه تفاوت معناداری داشت(04/0=p). قبل و بعد از شأن درمانی میانگین نمره بعد عملکردی کیفیت زندگی (001/0>p) و میانگین نمره کیفیت زندگی عمومی در گروه آزمون تفاوت آماری معناداری نشان داد(003/0=p). اما در بعد علایم تفاوت معنی داری مشاهده نشد(48/0=p). میانگین نمرات کیفیت زندگی در ابعاد عملکردی، علایم وکیفیت زندگی عمومی قبل و بعد از مداخله در گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت(05/0<p). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که رویکردهای جدید مانند شأن درمانی می تواند باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان شود. پیشنهاد می شود این مطالعه در سطح وسیعتر در سایر بیمارستان ها و فرهنگ ها انجام شود. هم چنین مقایسه تأثیر این مداخله با سایر روش های روان درمانی در افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان توصیه می گردد.
karimi Z, Nasiri A, Sebzari A R, Mehrpooya N. The Effect of dignity therapy on quality of life in patients with cancer: A Randomized Controlled Clinical Trial. 3 JNE 2020; 9 (2) :63-74 URL: http://jne.ir/article-1-1147-fa.html
کریمی زهرا، نصیری احمد، سبزاری احمدرضا، مهرپویا نسیم. بررسی تأثیر شأن درمانی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان: یک کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده. آموزش پرستاری. 1399; 9 (2) :63-74