|
اثر بخشی آموزش فرزند پروری میتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکارآمدی و رابطه والد- کودک در مادران جوان
|
رضا متقی   |
| استادیار، گروه روانشناسی، مؤسسه آموزش عالی زند شیراز، شیراز، ایران ، rezamotaghi63@yahoo.com |
|
|
چکیده: (108 مشاهده) |
مقدمه: بکارگیری شیوه مناسب فرزند پروری با رشد و سلامت روان مادران و کودکان ارتباط دارد. لذا این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش فرزند پروری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکارآمدی والدینی و رابطه والد-کودک در مادران جوان انجام شد.
روش کار: پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش مادران دارای کودک ساکن اهواز (ایران) در سال 1401 بودند که از میان آنها 30 نفر با شرایط ورود به پژوهش با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در گروه آزمون و کنترل، 15 نفری قرار گرفتند. مادران مورد مطالعه با فرم جمعیت شناختی، مقیاس خودکارآمدی دومکا (PSAM) و مقیاس رابطه والد-کودک (CPRS) مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمون تحت مداخله 8 جلسه 75 دقیقهای آموزش فرزند پروری مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفت و گروه کنترل پس از اتمام پژوهش تحت آموزش قرار گرفت. دادهها با استفاده از آنالیز کوواریانس تک و چندمتغیره در نرم افزار SPSS-23 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد تأثیر معناداری بر افزایش میانگین نمره خودکارآمدی والدینی و رابطه والد_کودک مادران مورد مطالعه دارد (0/001>P). بیشترین اندازه اثر به ترتیب مربوط به رابطه والد-کودک (0/71) و خود کارآمدی والدینی (0/40) بود.
نتیجه گیری: آموزش فرزند پروری مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به افزایش خودکارآمدی والدینی و بهبود رابطه والد-کودک در مادران جوان گردید. لذا به کارگیری این روش ساده، مفید و کم هزینه توسط متخصصان بهداشت روان در مادران جوان دارای کودک توصیه می شود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: فرزندپروری، درمان پذیرش و تعهد، خودکارآمدی والدینی، رابطه والد-کودک، مادران |
|
|
متن کامل [PDF 339 kb]
(55 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی-کمی |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1402/11/7 | پذیرش: 1403/1/31 | انتشار: 1403/2/10
|
|
|
|
|
|
