ساناز زرینفر، علیرضا بلوطی،
دوره ۸، شماره ۱ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: پرستاران در مقایسه با سایر کارکنان مراکز بهداشتی با استرس بیشتری مواجه هستند و استرس مکرر نقش مهمی در کاهش سلامت روانشناختی دارد. از آنجایی که مشاوره گروهی مبتنی بر تاب آوری روشی موثر بر بهبود سلامت است، لذا این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر تابآوری بر استرس و پرخاشگری در پرستاران زن انجام شد.
روش کار: طرح این پژوهش نیمهتجربی از نوع پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعه پژوهش پرستاران زن بیمارستان گنجویان دزفول در سال ۱۳۹۷ بودند. در مجموع ۳۰ نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به روش تخصیص تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه مداخله ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای تحت آموزش مشاوره گروهی مبتنی بر تابآوری قرار گرفت و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش پرسشنامههای استرس و پرخاشگری بودند. برای تحلیل دادهها با توجه به کنترل اثر پیشآزمون از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری به کمک نرمافزار SPSS-۱۹ استفاده شد.
یافتهها: بین گروههای مداخله و کنترل از نظر استرس و ابعاد پرخاشگری تفاوت معناداری وجود داشت. پس مشاوره گروهی مبتنی بر تابآوری باعث کاهش معنادار استرس و پرخاشگری بدنی، پرخاشگری کلامی، خشم و خصومت در پرستاران زن شد (۰۰۱/۰P<).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش برای کاهش متغیرهای منفی روانشناختی بهویژه استرس و پرخاشگری میتوان از روش مشاوره گروهی مبتنی بر تابآوری استفاده کرد.