۲ نتیجه برای دیدگاه پرستار
مینا ذاکری، معصومه برخورداری شریف اباد، محمود بخشی،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۲-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: پرستاران بخشهای مراقبت ویژه با موانع مختلف عملکردی در محیط کار مواجه می باشند که می‌تواند حجم کاری آنان را افزایش داده و و کیفیت زندگی کاری آنان تحت تأثیر قراد دهد. هدف مطالعه حاضر بررسی موانع عملکردی بخشهای مراقبت ویژه ازدیدگاه پرستاران و ارتباط آن با کیفیت زندگی کاری بود.
روش کار: این مطالعه مقطعی ازنوع توصیفی همبستگی بود که در سال ۱۳۹۸ انجام شد. در این مطالعه، ۱۵۰ پرستار شاغل در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده در این مطالعه پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه موانع عملکردی و کیفیت زندگی کاری بود. داده‌ها پس از جمع اوری، با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار SPSS۱۶ مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بیشترین موانع عملکردی از دیدگاه پرستاران، در حیطه موانع محیطی مربوط به «اختلال در عملکرد به علت حضور بیش از حد خانواده بیمار» (۷/۶۶ %)، در حیطه موانع مرتبط با سازماندهی مربوط به «عدم ارائه اطلاعات کافی در مورد بیمار/ بیماران از پزشک» (۳/۷۱ %)، در حیطه موانع مرتبط با تکنولوژی و تجهیزات مربوط به «تجهیز نامناسب تخت ها یا اطاقهای غیر ایزوله ی واگذار شده به پرستار» (۷/۴۴ %) و در حیطه موانع مرتبط با وظایف پرستار مربوط به «پاسخگویی به تلفن‌های بیش از حد خانواده بیمار» (۷۲ %) بود. میانگین نمره کل کیفیت زندگی کاری ۸/۲۱ ± ۴/۸۴ به دست آمد که کمترین کیفیت مربوط به ابعاد پرداخت منصفانه و کاری و بیشترین کیفیت مربوط به توسعه قابلیت های انسانی بود. بین نمره کلی کیفیت زندگی کاری و موانع عملکردی ارتباط معکوس و معنی داری وجود دارد (۰۵/۰>P).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد کیفیت زندگی کاری پرستاران پایین و پرستاران با موانع عملکردی متعددی در حیطه های محیطی، سازماندهی، تجیهزات و وظایف پرستاری مواجه می باشند و با افزایش موانع عملکردی، کیفیت زندگی کاری پرستاران کاهش می یابد. مدیران خدمات پرستاری می توانند با ایجاد محیط مناسب سازمانی و سیاست گذاری های عملی، تصویب قوانین و مقررات اجرایی در جهت رفع موانع تلاش نموده و منجربه بهبود کیفیت زندگی کاری پرستاران شوند.
امیرحسین بک زاده، وحیده آقامحمدی، سولماز سعیدی، محمدتقی سوادپور، خدیجه نصیری،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: فرآیند پرستاری روشی علمی و هدفمند است که استفاده از آن سبب هماهنگی در ارائه خدمات شده و این امکان را به پرستاران می دهد که از تفکر انتقادی برای قضاوت های بالینی و فعالیت های مراقبتی خود استفاده نمایند. مطالعه حاضر با هدف بررسی موانع اجرای فرآیند پرستاری از دیدگاه پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاهی اردبیل و خلخال از خرداد تا آبان ماه سال ۱۳۹۹ انجام شد.
روش کار: مطالعه توصیفی مقطعی حاضر بر روی ۳۰۰ پرستار شاغل در بیمارستان های دانشگاهی اردبیل و خلخال انجام شد. نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه موانع اجرای فرآیند پرستاری می باشد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که در اجرای فرآیند پرستاری "نداشتن اطلاع کامل از مفهوم فرآیند پرستاری" با ۷۹ درصد بزرگترین مانع فردی و "فراهم نکردن امکان دستیابی به منابع جدید پرستاری توسط مسئولین" با ۳/۸۳ درصد بزرگترین مانع مدیریتی از دیدگاه پرستاران می باشد. بین جنسیت و مانع فردی " نداشتن اطلاع کامل از مفهوم فرآیند پرستاری "اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (۰۵/۰ P<).
نتیجه گیری: مجموع یافته های مطالعه حاضر نشادن می دهد که از دیدگاه پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاهی اردبیل و خلخال مهمترین مانع فردی و مدیریتی به ترتیب شامل عدم آگاهی کامل از مفهوم فرآیند پرستاری و فراهم نکردن امکان دستیابی به منابع جدید پرستاری توسط مسئولین می باشد.
