اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر خودکارآمدی عمومی و ترس اجتماعی در پسران نوجوان با آسیب شنوایی
|
آسیه پشت یافته ، غلامرضا پاشا |
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران ، www.asie.poshtyafte@gmail.com |
|
چکیده: (3563 مشاهده) |
مقدمه: نخستین و مهمترین مسئله نوجوانان ناشنوا، اشکال در برقراری ارتباط است که مشکلات زیادی برای نوجوانان و خانوادههای آنان ایجاد میکند. از اینرو بهبود ویژگیهای روانشناختی این افراد مورد توجه بسیاری از درمانگران قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر خودکارآمدی عمومی و ترس اجتماعی در پسران نوجوان با آسیب شنوایی انجام شد.
روش کار:پژوهش حاضر یک مطالعه نیمهتجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل میباشد. از میان پسران نوجوان ناشنوای مراکز استثنایی شهر خرمآباد نمونهای به حجم 30 نفر با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شد و بهطور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 15 نفر)، جایگزین شدند. گروه مداخله 8 جلسه 90 دقیقهای آموزش مهارتهای ارتباطی دریافت کرد و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. گروهها پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر ((Sherer و مقیاس هراس اجتماعی کانورConnor) ) را به عنوان پیشآزمون و پسآزمون تکمیل کردند. در نهایت داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA)و به کمک نرمافزار SPSS-21 تحلیل شدند.
یافتهها: یافته ها نشان داد در مرحله پسآزمون بین میانگینهای خودکارآمدی عمومی و ترس اجتماعی گروههای مداخله و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. بهعبارت دیگر آموزش مهارتهای ارتباطی باعث افزایش خودکارآمدی عمومی و کاهش ترس اجتماعی در پسران نوجوان با آسیب شنوایی گردید (001/0P<).
نتیجه گیری: با توجه به تأثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر خودکارآمدی عمومی و ترس اجتماعی توصیه میشود مشاوران، درمانگران و روانشناسان بالینی از روش مذکور برای افزایش خودکارآمدی عمومی و کاهش ترس اجتماعی در نوجوانان ناشنوا استفاده کنند.
|
|
واژههای کلیدی: ترس اجتماعی، خودکارآمدی عمومی، مهارتهای ارتباطی، ناشنوایی |
|
متن کامل [PDF 785 kb]
(2384 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی-کمی |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/12/7 | انتشار: 1397/7/23
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|