مقدمه: پرستاران با رفتار و عملکرد خود، نقش اساسی جهت ارائه مراقبت با کیفیت دارند. خودکارآمدی اصلی ترین عامل در رفتار و عملکرد افراد است.  هوش معنوی به[p1]  عنوان پایه واساس اعتقادات انسان تأثیر مثبتی بر عملکرد و انعطاف پذیری افراد در حل مشکلات آنها دارد. لذا  این مطالعه با هدف تعیین ارتباط هوش معنوی با خودکارآمدی پرستاران بیمارستان های دولتی شهر خرم آباد در سال 1396 انجام شد.
روش کار : این مظالعه توصیفی - همبستگی است، جامعه پژوهش کلیه پرستاران بیمارستان های دولتی شهر خرم آباد در سال 1396 بودند که از میان آنها 244 نفر به روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های هوش معنوی و خودکارآمدی بودند. داده ها  با استفاده  از نرم افزار آماری SPSS  نسخه 19 با روش های  ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل گام به گام تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین  و انحراف معیار هوش معنوی و خودکارآمدی پرستاران بیمارستان های دولتی شهر خرم آباد 16/17 ± 61/148 و  10/8 ± 18/61 بود. بین نمره هوش معنوی و  خودکارآمدی پرستاران همبستگی مثبت، متوسط  و معناداری وجود داشت(496/0 =r). ضریب همبستگی  پیرسون  بین  مولفه ها ی خودآگاهی(  258/0 = r)، سجایای اخلاقی (321/0= r )، تفکر کلی( 288/0= r ) و توانایی مقابله (400/0=r) از هوش معنوی با خودکارآمدی  همبستگی مثبت و معنا داری نشان داد (05/0> p) . همچنین مولفه های تفکر کلی و توانایی مقابله توانستند به طور معنی داری 26 درصد از تغییرات خودکارآمدی پرستاران را پیش بینی کنند.
 نتیجه گیری: پرستارانی که از هوش معنوی بالاتری برخوردار بودند خود کارآمدی بیشتر داشتند. بنابراین پیشنهاد می شود کلاس های آموزشی و بازآموزی در فواصل منظم جهت ارتقاء مهارت های معنوی پرستاران در راستای افزایش خودکارآمدی و بهبود عملکرد پرستاران در خدمات مراقبت بهداشتی برگزار شود.