مقدمه: شواهد نشان داده‍اند که افراد کمرو نسبت به افراد بهنجار از خودپنداره ضعیف‍تری برخوردار هستند که این امر لزوم ارائه مداخلات روان‌شناختی را به این دسته از افراد ضروری می‍سازد. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مهارت‍های مثبت اندیشی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودپنداره دانش‍آموزان دختر کمرو انجام شد.
روش‌ کار: جامعه آماری این پژوهش آزمایشی دربرگیرنده کلیه دانش‍آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 99-1398 بود که تعداد 45 دانش‍آموز مطابق با نمره برش در مقیاس تجدیدنظرشده کمرویی، تشخیص کمرویی را دریافت کرده بودند، با استفاده از روش نمونه‍گیری خوشه‍ای چندمرحله‍ای و هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. هر سه گروه پرسشنامه خودپنداره Beck و همکاران (1990) را تکمیل کردند و پس از اتمام هشت جلسه آموزش مهارت‍های مثبت اندیشی (هفته‌ای دو جلسه به مدت 4 هفته) و هشت جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (هفته‌ای دو جلسه به مدت 4 هفته) در گروه‍های آزمایش، پرسشنامه‍ مذکور توسط گروه‍ها تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس تک‍متغیره تحلیل شدند.
یافته‍ ها: هر دو آموزش مهارت‍های مثبت اندیشی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودپنداره دانش‍آموزان دختر کمرو تاثیر معناداری دارند (001/0p< )؛ با این حال درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نسبت به مهارت‍های مثبت اندیشی بر ارتقای خودپنداره دانش‍آموزان دختر کمرو تاثیر بیشتری داشت (001/0p< ).
نتیجه‍گیری: با توجه به برتری اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش خودپنداره دانش‍آموزان دختر کمرو استفاده از ‌این روش درمانی توصیه می‌شود و بایستی اهمیت برگزاری دوره‌های آموزش این رویکرد به والدین دانش‍ آموزان اطلاع‍ رسانی شود.