|
اثربخشی آموزش خودشفقت‌ورزی بر خودانتقادی و آشفتگی روانشناختی در زنان نابارور
|
بهاره قاسمی    ، نوشین پردلان ، کتایون برجیس |
| دانشگاه علوم و تحقیقات ، Pordelan@srbiau.ac.ir |
|
|
چکیده: (1781 مشاهده) |
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش خودشفقت‌ورزی بر خودانتقادی و آشفتگی روانشناختی در زنان نابارور انجام شد.
روش: این پژوهش در چارچوب یک روش تحقیق نیمه آزمایشی بود و با استفاده از طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری انجام گرفت. جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی زنان نابارور مراجعه‌کننده به مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری جهاد دانشگاهی قم در سال 1400 بود، که30 نفر از زنان که ملاک‌‌های ورود به پژوهش را داشتند با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند که بصورت تصادفی در ۲ گروه 15 نفره مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله، 8 جلسه آموزش غیرحضوری خودشفقت‌ورزی را دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای را دریافت نکرد. شرکت‌کنندگان با پرسشنامه آشفتگی روانشناختی Kessler & et al (2003) و مقیاس سطوح خودانتقادی Thampson & Zuroff (2004) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های به دست آمده از پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری بوسیله نرم‌افزار SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که گروه‌ها در مرحله‌ی پیش آزمون همگن بودند و بعد از آموزش نمرات گروه کنترل و مداخله با یکدیگر تفاوت داشتند بدین معنی که آموزش خودشفقت ورزی بر آشفتگی روانشناختی و خودانتقادی اثربخش بوده است.
نتیجه گیری: بنابراین اثربخشی آموزش خودشفقت‌ورزی بر خودانتقادی و مولفه‌های آن و آشفتگی روانشناختی در زنان نابارور پس از درمان و پیگیری هشت هفته‌ای در طول زمان ثبات دارد. براساس نتایج حاصله، لزوم توجه به درمان شفقت به خود در کاهش خود انتقادی و آشفتگی زناشوئی زنان نابارور نقش بسزایی دارد. |
|
| واژه‌های کلیدی: آشفتگی روانشناختی، زنان نابارور، خودانتقادی، خودشفقت‌ورزی |
|
|
متن کامل [PDF 277 kb]
(452 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی-کمی |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/12/11 | پذیرش: 1401/5/13 | انتشار: 1401/9/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
