از ثریا تا ثریا: خود تعالی در یک مورد بهبودیافته پیوند سلولهای بنیادی خونساز
|
خدیجه یزدی ، سمیه شیرکش ، حسن محمودی نشلی |
مرکز تحقیقات پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی گلستان ، shirkosh.s@hotmail.ph |
|
چکیده: (30 مشاهده) |
مقدمه: پیوند سلولهای بنیادی خونساز یک درمان بالقوه، همچنین یک روش تهدیدکننده زندگی برای بیماران محسوب میشود. در این شرایط، خودتعالی بهعنوان یک بعد قدرتمند انسانی جهت بهزیستی این بیماران ضرورت دارد. مطالعه حاضر با هدف کاربرد نظریه خودتعالی رید (Reed’s self-transcendence) در یک بهبودیافته پیوند سلولهای بنیادی خونساز بهصورت موردی انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر، یک مطالعه موردی با حضور یک دختر ۱۸ساله مبتلا به تالاسمی ماژورِ بهبودیافته از پیوند سلولهای بنیادی خونساز است که در یکی از مراکز پیوند کشور در سال ۱۴۰۱ انجام گرفت. دادهها با استفاده از مشاهده، مصاحبه و مستندات جمعآوری و سپس بر اساس نظریه خودتعالی رید تفسیر شد. در این مطالعه، خودتعالی بهعنوان یک پیامد در فرایند بهزیستی و پرستاری بهعنوان تعدیلکننده این فرایند در نظر گرفته شد.
یافتهها: یافتههای این مطالعه بر اساس مفاهیم اصلی نظریه خودتعالی رید شامل آسیبپذیری، بهزیستی و رویکردهای مختلف خودتعالی در ابعاد درونفردی، بینفردی، فرافردی و زمانی مورد تحلیل قرار گرفت. مهمترین این رویکردها در بهبودیافته شامل یادآوری خاطرات و نوشتن یادداشتهای روزانه، شرکت در گروههای اجتماعی و به اشتراک گذاشتن خرد، فعالیتهای معنوی و افتخار به جنبههای مثبت شخصیتی بود.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، به نظر میرسد کاربرد رویکردهای مختلف نظریه خودتعالی رید در بهزیستی بیماران آسیبپذیر تحت پیوند سلولهای بنیادی خونساز تأثیر مثبت داشته باشد. در بسیاری از این رویکردها، رفتارهای مراقبتی پرستاران بهعنوان تعدیلکننده در فرایند خود تعالی محسوب میشود؛ بنابراین شناخت و کاربرد این نظریه توسط پرستاران در بیماران تحت پیوند سلولهای بنیادی خونساز، میتواند در دستیابی خودتعالی به این جمعیت آسیبپذیر کمک کند.
|
|
واژههای کلیدی: نظریه پرستاری، مطالعه مورد، بهبودیافتگان، پیوند سلولهای بنیادی خونساز |
|
متن کامل [PDF 366 kb]
(20 دریافت)
|
نوع مطالعه: گزارش مورد |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/10/22 | پذیرش: 1403/8/12 | انتشار: 1403/8/10
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|