اثربخشی بازی درمانی بر کاهش کمرویی و بهبود مهارتهای اجتماعی فرزندان جانبازان
|
صدیقه سالاری ، محمدعلی فردین ، سوفیا خانقاهی |
استادیار گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران. ، fardinmohamadali@yahoo.com |
|
چکیده: (153 مشاهده) |
مقدمه: پدر و مادر از جمله افراد مهم در تربیت اجتماعی کودکان هستند. اخیراً توجه زیادی به چالشهای روابط اجتماعی کودکان و نقش بازیدرمانی والدین در حل این چالشها شده است. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی بر کاهش کمرویی و بهبود مهارتهای اجتماعی فرزندان جانبازان بود.
روش کار: جامعهآماری در این پژوهش نیمه تجربی؛ شامل کلیه نوآموزان پیش دبستانی فرزند جانبازان شهر زاهدان است. تعداد 30 دانشآموز با روش نمونهگیری هدفمند در سال 1401 به عنوان نمونه تحقیق تعیین شد که در دو گروه مجزای (15 دانشآموز در گروه آزمون و 15 دانشآموز در گروه گواه) جایگزینشدند. ابزار گردآوری دادهها، شامل مقیاس کمرویی توسط چیک – بریگز(1990) و پرسشنامه انزوای اجتماعی مدرسی یزدی(1393) بود. روش تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از جداول توصیف فراوانی، واریانس، انحراف استاندارد انجام شده و در بخش استنباطی، آزمون کواریانس با استفاده از نرم افزارSPSS21 انجام گرفت.
یافتهها: نتایج نشان میدهد میانگین متغیر کمرویی (23/38 ±06/47) و مهارتهای اجتماعی( 86/123±20/159)است. بازی درمانی بر کاهش کمرویی و افزایش مهارتهای اجتماعی فرزندان جانبازان مؤثر است (0001/0= p).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحلیل آماری، با بازیکردن با اسباب بازیهای مختلف قوه تخیل کودک تقویت میشود و هماهنگی بین افکار و رفتار وی ایجاد میشود. بر این اساس پیشنهاد میشود که وزارت آموزش و پرورش نسبت به طراحی، اجرا و ارزیابی دورههای ضمن خدمت آشنایی مربیان مراکز پیش دبستانی دخترانه و پسرانه دولتی و غیردولتی با انواع روشهای بازی درمانی و پروتکل اجرایی هرکدام اقدامات لازم را صورت دهد.
|
|
واژههای کلیدی: بازی درمانی، کمرویی، مهارتهای اجتماعی، فرزندان جانبازان، دانش آموز، مطالعه نیمه تجربی |
|
متن کامل [PDF 456 kb]
(89 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی-کمی |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1403/2/11 | پذیرش: 1403/7/9 | انتشار: 1403/7/10
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|